Na ons, in zeker opzicht, vol programma van de eerste twee dagen kunnen we dinsdag wat op adem komen. Aangezien onze voor die dag geplande voorstelling pas aan het eind van de middag begint, krijgen we tijd om wat andere dingen te doen. We hebben het idee opgevat voor het avondeten Wim, Puck en Marianne uit te nodigen. Maaike is inmiddels weer naar huis teruggekeerd. Suze moet nog wat zaken voor haar werk regelen en zal de nodige boodschappen doen. Bovendien heeft ze nog voldoende tijd om foto’s op het strand te maken op deze stralende dag. Fotograferen en koken zijn passies voor haar, kan het mooier?
In de Oerolweek is het topdrukte op Terschelling, maar niet overal!
Ik fiets ondertussen naar Marianne om de dit voorjaar gerenoveerde keuken en gangen te bewonderen. Met als pronkstuk een Aga fornuis, zoals mijn ouders vroeger ook in het pension hadden. Ook de nieuwe opbergkast in de keuken mag er trouwens wezen. Marianne is terecht trots op het resultaat.
Omstreeks een half uur voor de voorstelling “Tsukumogami” – aangespoelde herinneringen – een verhaal over de natuur, verlies en menselijke veerkracht – treffen Suze en ik elkaar weer bij het verzamelpunt op de parkeerplaats van West aan Zee.
Kon je nog vraagtekens zetten bij de keuze voor het strand als locatie van de voorstelling “Penthesilea” die we op maandagavond zagen, in dit geval was er geen betere plek te vinden. Het thema van dit theaterstuk was de alles verwoestende tsunami waardoor Japan op 11 maart 2011 werd getroffen.
Het wordt een indrukwekkende performance van dans en trommelgeroffel in een coproductie van muzikanten en kunstenaars uit Japan en Nederland. Het onheilspellende karakter van de aanstormende vloedgolf wordt in deze opvoering overtuigend uitgebeeld.
In de aanloop van de voorstelling wordt ons een lint uitgedeeld met het verzoek deze tussen twee stokken te spannen. Het idee is dat na de laatste voorstelling op Oerol er een tijdelijk monument gemaakt van deze linten zal zijn ontstaan, waarbij elk lint een nog vermist slachtoffer van de tsunami symboliseert.
Ook nu weer een paar videofragmenten van de voorstelling. Om het doordringende geluid van de trommels te ervaren kun je het best even een koptelefoon aansluiten.
Al met al een sublieme voorstelling.
En, o ja, die kwalificatie geldt ook voor de door Suze bereide avondmaaltijd.
Hallo Cor, of ik er bij zat, zo helder heb je alles beschreven. Indrukwekkend was alles en zeker de Japanse voorstelling. Ik heb er van genoten.
Bijzonder zo zonder Anky in Topaas te verblijven, tegelijkertijd mooi dat je op deze manier weer van Oerol kon genieten en dat Suze er ook was.
Hartelijke groet,
Dirkje
P.S. Veel genoegen bij de a.s. Terschelling-reis.
Dankjewel voor je reactie Dirkje. Het was inderdaad een perfecte week. Zoveel verschillende theatervormen meegemaakt en allemaal op hoog niveau. Mooi om te lezen dat ik er zo over heb kunnen schrijven dat je het gevoel had er zelf bij te zijn.
Hallo Cor, je zou zo een gouden boek kunnen schrijven over Oerol. Indrukwekkend om dat allemaal zo duidelijk te verwoorden.