Begin dit jaar (18 januari) ⇐ schreef ik op dit blog het eerste stuk over Anky. Op 6 februari ⇐ volgde een verwijzing naar een publicatie over haar in de Dagblad van het Noorden-rubriek “Tijd van Leven”. Op de datum van haar verjaardag, 9 maart, volgde de dankbetuiging ⇐ die we een paar dagen daarvoor op de post hadden gedaan. En enige weken terug schreef ik een korte bespiegeling⇐ over de wijze waarop Anky ons de weg heeft gewezen om zonder haar met onverminderde levenslust door te gaan.
Op het moment dat ik dit schrijf bevind ik mij opnieuw op Terschelling. Afgelopen zondag hebben we de as van Anky verstrooid bij Topaas. Dat was haar wens. Ik had dit weekend ook het huisje Turkoois dat naast Topaas ligt gehuurd, zodat we voldoende slaapplaats hadden voor ons allen. Het was heel fijn dat wij, dat wil zeggen Nienke, Jornt, Anna, Sofie en Sil in Turkoois en Jan, Nora en ik in Topaas, gezamenlijk een lang weekend bij elkaar konden zijn.
Toen ik ruim twee weken geleden de as bij het crematorium ophaalde verscheen tijdens de autorit terug naar huis een schitterende regenboog aan het hemelgewelf. En ook de afgelopen dagen werden we een aantal keer getrakteerd op mooie regenbogen. Alsof Anky ons op deze manier eraan wilde herinneren hoeveel kleur ze aan ons leven heeft gegeven.
Op zoek naar een specifieke foto van Anky die ik af en toe op de screensaver van haar IMac zag passeren, stuitte ik op meerdere foto’s uit 2014 die getuigen van haar vermogen om nog steeds te kunnen genieten, ook na de diagnose van de uitgezaaide darmkanker.
Anky in 2014, o.a. bij Oerol
Ook beleefde ze nog veel plezier aan het maken van foto’s om daarmee albums met jaaroverzichten samen te stellen.
Elke keer als ik er naar kijk maken ze me blij en dankbaar dat we zoveel moois samen hebben beleefd.
Hoe Anky ook voor anderen belangrijk was, wordt heel treffend geïllustreerd door deze ⇐tekst van Suze, vorig jaar uitgesproken bij de afscheidsdienst.
Vanuit de woonkamer van Topaas hebben we zicht op het heuveltje, afgebeeld op bovenstaande foto. Zo houden we telkens als we in Topaas zijn altijd het gevoel dat Anky er ook een beetje bij is.
Dankjewel Cor, voor weer een mooi verhaal. Afgelopen weekend heb ik veel aan jullie gedacht. En Anky, blijft ook met mij meeleven.
Dankjewel Gerri! Het was voor ons allesbehalve een zwaar weekend. We hebben van het strand genoten, Jornt waagde zich zelfs in zee. Jan en Nora gingen een paar maal hardlopen. Anna, Sofie en Sil speelden in de duinen en deden spelletjes in huis met Nora. En natuurlijk meermalen ravotten met Jornt. Op zaterdag gingen we aan het eind van de middag eten bij “De Drie Grapen” om ons daarna in Topaas voor de TV te nestelen. Daar keken we naar een programma met een muziekquiz waar kinderen uit Anna’s klas aan meededen. En wij hadden natuurlijk extra aandacht voor het publiek waarbij Anna ook regelmatig in beeld kwam.
Mooi en fijn om te lezen. Ik wens je nog een goede week toe. Lieve groet, Suze
Suze van der Ster iPhone
>
Dank je wel Suze! Ook fijn dat ik jouw warme toespraak hier in herinnering kon brengen. Er is zoveel moois over Anky te vertellen.
Wat mooi dat jullie dit gezamenlijk hebben kunnen doen en met dankbaarheid aan Anky kunnen terug denken.
Wat fijn dat jullie de laatste wens van Anky nu gezamenlijk hebben kunnen afsluiten. Moest nog wel aan jullie denken.Maar ook ik heb fijne herinneringen aan Anky . Groetjes Gerda.