Na de door Jan gemaakte pastamaaltijd bespreken we de plannen voor de volgende dag. Vanwege mijn in frequentie toenemende hoestbuien lijkt het Jan geen goed idee dat ik de volgende dag hem op de fiets naar Hardenberg zal begeleiden. Hij stelt mij voor een rustdag te nemen en daar heb ik onmiddellijk wel oren naar. Jan bedenkt ook dat het dan voor hem handiger is de etappe in de tegengestelde richting te lopen, dus eerst met de trein naar Hardenberg en dan hollend terug naar Emmen.
De volgende ochtend stapt Jan op de trein van Emmen-Zuid naar Hardenberg en maak ik een afspraak met de huisarts. Die luistert geïnteresseerd naar mijn vermoeden dat wellicht de schuiver in de plas bij Glimmen en de langdurige regen van de dag daarna mijn hoestbuien hebben veroorzaakt. Ook mijn huisarts blijkt een enthousiast fietser die met zijn gezin menige fietstocht in vakanties heeft volbracht. Gelukkig hoeft het in de spreekkamer van de dokter niet alleen over ziektes te gaan. Een ervaring die ik samen met Anky de afgelopen jaren bij ons veelvuldig ziekenhuisbezoek ook heb meegemaakt. Een kort medisch onderzoek wijst uit dat ik een luchtweginfectie had opgelopen. Om die te bestrijden krijg ik een kuurtje voorgeschreven. Op mijn vraag of ik de volgende dag Jan weer op de fiets mag vergezellen antwoordt hij dat dat geen probleem is zolang ik maar koortsvrij ben. Hij wenst me bij het verlaten van de spreekkamer veel succes met het vervolg van onze onderneming.
Nadat ik via de apotheek weer naar huis ben teruggekeerd, krijg ik rond 11 uur van Jan een foto toegestuurd met het bijschrift dat “deze slag binnen” is. Een verwijzing naar de slag bij Ane die op 28 juli 1227 plaatsvond. Ja, ook aan Drenthe is de loop der geschiedenis niet voorbijgegaan.
Het verloop van deze etappe onttrekt zich vanzelfsprekend grotendeels aan mijn waarneming. Maar anderhalf uur later komt de melding: “Nu in Coevorden, 21 km in ‘t zonnetje en wind mee”.
Ergens onderweg weet Jan ook nog een filmpje in scène te zetten om mij enigszins het idee te geven van de omgeving waarin hij loopt.
Selvideo lijkt me wel een passende naam voor dit filmpje, al suggereert de automatische spelling seksvideo…
Omstreeks 14h30 belt Jan. “Ik ben nu in Nieuw-Amsterdam en verwacht met een half uur bij jou in de straat aan te komen. Wil je met de grote camera wat foto’s van mijn aankomst maken?”
Dus ik weet wat me te doen staat. Ik schroef de telelens op de Canon en wacht zijn aankomst af.
En zo voltooit Jan na een solo zijn vierde etappe met de vroegste aankomst tot dusver! Was ik misschien toch een blok aan zijn been?
Wat was het een onderneming! En dat met het grootste gemak (althans zo lijkt het).
Inderdaad Gerri, maar misschien geldt ook hier: “Schijn bedriegt”. Al moet wel gezegd dat de weersomstandigheden bij deze etappe voor Jan het gunstigst waren (zonnetje, rugwind). Hadden Jan en ik van rol gewisseld, dan had ik het ongetwijfeld niet overleefd. En jullie mijn verslagen gemist..
En nu mannen! Na deze prestaties maar even rust op de plaats! Voor jullie beiden en familie een gezegend Kerstmis en een goed en gezond hardlopende en fietsend 2018!🤗 Lieve groet Karel en Aukje😘
Dank voor de beste wensen Aukje en Karel! Ook ik wens jullie dat toe, al hoeft dat niet hardlopend, wat mij betreft. Al voelen we ons jong, we zijn fysiek geen dertigers meer…