In de Volkskrant lees ik vanochtend een interview (hier deel 1 👈 en hier het slot👈 ) van Antoinnette Scheulderman met Tim Overdiek, voormalig journalist en adjunct-hoofdredacteur bij de NOS. Op 22 oktober 2009 verliest hij onverwacht zijn vrouw, dan 41 jaar. Hij blijft achter met twee jonge zoons. Een jaar later verschijnt zijn boek “Tranen van liefde“, over zijn eerste jaar als weduwnaar. Zes jaar later zegt hij zijn baan bij de NOS op en schoolt zichzelf om tot therapeutisch coach, gespecialiseerd in rouw en verlies. Deze week verschijnt zijn boek “Als de man verliest – omgaan met tegenslag, verdriet en rouw“, aanleiding voor het bovenvermelde interview.
Ik heb het interview met interesse gelezen en herken er veel in. Al denk ik dat een plotseling verlies voor de achterblijvende meestal dramatischer is en vaker aanleiding geeft tot de in het interview geschetste gevolgen. Ik heb mij samen met en dankzij Anky in de drie-en-half jaar voor haar overlijden op 22 oktober 2016 goed kunnen voorbereiden op de periode daarna. Op dit blog heb ik op gezette tijden hierover geschreven – (zie o.a. de blogberichten Anky 👈 en Anky(2) 👈). Het delen van onderwerpen en belevenissen die mij bezighouden met lezers van mijn blog en de reacties daarop werken ook therapeutisch.
Al drie jaar.
Ook ik heb vanochtend dat artikel met interesse gelezen en daarbij gingen mijn gedachten naar al die mensen die mij dierbaar waren en nu alleen in gedachten nog voortleven en wat die mensen voor mij hebben betekend maar ook of en hoe ik wellicht iets van betekenis voor die mensen heb kunnen zijn.
Ja Gerri, zo gaat dat. Tijdens het schrijven realiseerde ik me ook dat het vandaag de sterfdag van mijn vader is. Zo komen mensen die je bij leven dierbaar waren op de meest onverwachte momenten weer in je gedachten tot leven.
Wat fijn om via je artikel ook die andere blogs over Anky weer eens terug te lezen. Dank! Suze Suze van der Ster iPhone
>