Voor mijn op handen zijnde verjaardag hadden Wim en Puck al meer dan een jaar geleden een voorstelling van Sanne Wallis de Vries in het Atlastheater in Emmen geboekt. Tenminste, zo werd het me nu voorgespiegeld…Het riep bij ons de vraag op of dit een cadeau was ter gelegenheid van mijn vorige of komende geboortedag. Veiligheidshalve opteerden ze maar voor beide…
Hoe de tijd met je herinneringen op de loop kan gaan bleek toen ik nog eens opzocht hoe een en ander in zijn werk was gegaan: naar aanleiding van een lovende recensie in de NRC spreken we al in maart 2020 af op 12 mei van dat jaar een optreden van Sanne in Emmen bij te wonen. Door de coronabeperkingen wordt korte tijd later de voorstelling uitgesteld tot oktober. Pas eind september realiseert Puck zich dat het verschoven is naar 2021….
In de tussentijd had ik overigens al een boek over cameratechniek met bijbehorende cursus cadeau gekregen. Sinds het begin van de coronapandemie was ik immers vol enthousiasme begonnen met fotograferen. Dat loste meteen het verjaardagdilemma op😉.
Mijn laatste theaterbezoek betrof eveneens een voorstelling in het Atlastheater.
Op 5 maart 2020 gaf Alex Klaasen er een revuevoorstelling die bijzonder knap in elkaar stak. Toen ik Alex lang geleden een jaar als leerling in een VWO-4 klas wat kneepjes van de wiskunde mocht bijbrengen kon ik niet bevroeden dat hij zo’n glanzende theatercarrière zou maken. Zijn periode in Emmen is naar eigen zeggen de meest ongelukkige periode in zijn leven geweest, maar heeft hem er gelukkig niet van weerhouden regelmatig voor een optreden terug te keren.
Nu kon ik ruim anderhalf jaar later samen met broer en schoonzus van een theatervoorstelling genieten. Inmiddels was het wel andere voorstelling dan de in de NRC gerecenseerde.
We zaten op de tweede rij, altijd een riskante plek bij cabaret. Om de bezoekers letterlijk in beweging te krijgen deed Sanne in de loop van de avond enige oefeningen voor die aanvankelijk alleen door de oneven rijnummers gevolgd moesten worden. Maar dat Sanne ons scherp in de gaten hield bleek uit haar speciale aansporing aan recensent Jacques d’Ancona tot actieve deelname. Dus toen de even rijnummers haar moesten navolgen zat er voor ons ook niets anders op.
Sanne’s oorspronkelijke plan zich deze avond uitsluitend te beperken tot een lijvige reeds uitgeschreven redevoering bleek door een scala aan andere invallen tot mislukken gedoemd. Alleen een door haarzelf geschreven lovende recensie van de voorstelling leek te zijn overgebleven, misschien een handreiking aan Jacques d’Ancona.
Toch bleek uit diens recensie in het Dagblad van het Noorden 👈dat hij zijn eigen woorden had gekozen, maar haar conclusie deelde.
Al met al een mooi weerzien met een podiumvoorstelling. En een mooi cadeau😊!
(Alvast of nog) Gefeliciteerd! Het klinkt als een leuke ervaring bij Sanne.
Dank je Samantha! Het was zeker een leuke ervaring. Mijn verjaardag is pas over ruim 2 weken..
Ah, een mede schorpioen! (Of nét niet?). Nou ja, je hebt nog een bijzondere dag om naar uit te kijken dan – maar ik ben echt van de verjaardagen dus mogelijk sla ik nu een beetje door, haha.