Vrijdag, 19 mei

Het verloop van het getij over de dag is nu ongeveer in tegenfase met dat van een week geleden. Als ik rond hoogwater nog bij het Wad wil vogelen moet ik dus in de ochtenduren op pad. Vandaar dat ik, niet in het minst aangemoedigd door het zonnige weer, rond half negen op de fiets zit.

Ik rijd eerst langs één van mijn favoriete routes door de Formerumer duinen naar het Liesinger Plak. Een roepende Koekoek onderbreekt daar mijn fietstocht. Hij zit vlakbij ergens in een boom. Zoals meestal krijg ik hem pas te zien als hij wegvliegt. Het is best een snelle vogel zodat ik opnieuw te weinig tijd krijg voor het maken van een goede foto.

Koekoeken zijn egoïstische vogels die alleen aan hun eigen hachje denken. Ze bekommeren zich zelfs niet om hun nageslacht en maken zich zo snel mogelijk uit de voeten. De kritische afstand👈 is groot.

Nee, in dat opzicht is een Grutto een dankbaarder onderwerp. Terwijl ik over de Oosterboutenweg door de polder naar de waddendijk rijd gunt de Grutto die waakt over zijn nageslacht mij wel een fotomoment.

Dat ik vanaf de dijkovergang aan het eind van de Oosterboutenweg het fietspad langs het wad volg is niet zonder reden. Zo kan ik over een grotere afstand tenminste nog profiteren van zijwaarts zonlicht.

Voor ik de kwelder bij Striep bereik kom ik ook weer langs een crèche met Eidereenden. Dat is toch steeds weer een leuk gezicht, nu eens in de volle zon te bewonderen.

Houdt dit mannetje Eidereend er twee gezinnen op na of heeft het een aantal eendenkuikens geadopteerd? Misschien kunnen biologen het antwoord geven.

Hier 👈 wordt enige opheldering gegeven.

Ook Bergeenden gebruiken “kuikendagverblijven” voor hun opgroeiende pullen.

Op de kwelderrestanten De Keag en ‘t Sehaal foerageren en rusten nog kleine aantallen Rosse Grutto’s en Bonte Strandlopers.

Bij de Strieper Kwelder raak ik weer in gesprek met een vogelaar die met behulp van een telescoop ringen afleest. Al doorpratend blijkt hij Marianne ook te kennen, omdat hij in november soms Smaragd huurt. Daar zag hij toen ook een Klapekster. Zou het dezelfde zijn die Wim er fotografeerde?

In dit seizoen verblijft hij op een kampeerterrein. Enkele weken geleden zag hij daar de nu helaas vertrokken Hop overvliegen. Zelf tref ik dus vaker geluksvogels 😇.

Vandaag is hij specifiek gefocust op het ontdekken van geringde Visdiefjes en Sterns. Er schijnt nog steeds een Noordse Stern rond te vliegen die tenminste 24 jaar oud is. En dan te bedenken dat Noordse Sterns ieder jaar een retourtje Antarctica vliegen.

Ik werp nog even een blik over het plas-drasgebiedje in de Strieper Polder waar ondermeer Kluten broeden. Daarna fiets ik door richting West-Terschelling.

Nu het weer sterk verbeterd is zie ik ook meer pleziervaart op de Waddenzee, vooral in het zicht van de haven.

Bovenop de Stortumerdijk zoekt, voor mij op ooghoogte, een Steenloper tussen de grassprieten iets eetbaars. Tussen de basaltblokken onderaan het talud zie ik ze meestal van bovenaf. Daarom kan ik het niet nalaten voor de zoveelste keer de Steenloper te fotograferen.

Ik geef toe dat sommige soorten op mijn foto’s onevenredig veel aandacht krijgen, maar de fotogenieke factor speelt net als de omgeving een grote rol.

Bij het bedrijventerrein zie ik in de plas met watervogels een paar ruziënde Tafeleenden waarbij één mannetje zich wel heel onverdraagzaam opstelt. We zien de agressor hieronder in actie.

Het kostbare bezit van een huisje in de duinen heeft een keerzijde. Aan het eind van mijn verblijf moet ik het netjes en opgeruimd achterlaten voor de volgende gasten. Vandaar dat ik nu zonder onderbreking vanaf West-Terschelling het fietspad door de duinen via West aan Zee naar Midsland aan Zee volg. Zo kan ik de eerste voorbereidingen voor mijn vertrek op zaterdag treffen.

Nog één avondwandeling

Ik rijd nogmaals naar de Dwarsdijk. De prachtige vogelweek verdient een waardige afsluiting. De omstandigheden waarin ik gisteravond Putters en Kneuen kon fotograferen smaken naar meer.

Ik word op mijn wenken bediend. De draad van een afrastering zijn zeer in trek bij deze zangertjes.

Als ik het pad naar de eendenkooien volg zie ik voor mij aan de overkant van een ondergelopen stuk weiland naast een kievit een steltloper foerageren. Ik maak een serie foto’s maar de geelachtige poten van de vogel die ik na inzoomen op het schermpje van mijn fototoestel zie brengen me in verwarring. Is het een Bosruiter of een Witgatje? Hun kenmerken heb ik niet paraat. Ik word ingehaald door twee wandelaarsters waardoor de vogel uit beeld raakt. Maar gelukkig heb ik al veel foto’s kunnen maken.

Misschien kan de jonge vogelaar met camera die met zijn vader mij achterop komt uitsluitsel geven. Als ik hem de gemaakte foto laat zien komt hij er ook niet uit. Later op de avond meld ik de vogel met foto op waarneming.nl👈 en krijg met 100% zekerheid de suggestie “Groenpootruiter”. Inmiddels was bij mij dat vermoeden ook al ingedaald. Al zou iets meer groen op zijn poten misverstanden zeker voorkomen.

Hieronder presenteer ik een selectie uit de gemaakte foto’s.

Ik heb de tel niet bijgehouden, maar naar schatting heb ik verspreid over de waddendijk en het duingebied een tiental Tapuiten gezien. De laatste van deze week krijg ik hier voor de lens. Daarnaast probeer ik op insecten jagende Oeverzwaluwen in beeld te vangen.

De berm wordt opgefleurd door bloeiende planten zoals de Dagkoekoeksbloem.

Net als enkele dagen geleden loop ik verder tot het begin van de Groede. Daar kom ik de vier wandelaars weer tegen. Ze vormen kennelijk een gezin. Voor hen is het een eerste kennismaking met dit gebied. Ze zijn onder de indruk van de schoonheid en de rust.

Voor de zon ondergaat wil ik weer terug bij de auto zijn. Ik versnel mijn pas, maar blijf ter hoogte van de Takkenkooi even staan omdat ik een Nachtegaal hoor zingen. Precies op de plek waar ik eerder deze week bij mijn fietstocht heel kort deze vogel meende te horen.

De opname die ik met de herkenningsapp Merlin Bird maak bevestigt wat ik al weet, hier zingt een Nachtegaal:

In het licht van de ondergaande zon maak ik voordat ik in de auto stap nog een paar sfeerplaatjes.

Zaterdag, 20 mei

Om op tijd klaar te zijn met het opruimen en schoonmaken van Topaas sta ik omstreeks zes uur op. Vanmiddag ga ik voor het vertrek met de boot nog pannenkoeken eten bij Marianne. Als ik naar buiten kijk zie ik drie Oeverlopers. Daar kan ik nog wel even tijd voor vrij maken.

Ze bezorgen me een mooie toegift.